تسلیت باد این ایام غمبار بر شما عزیزان همیشه همراه

چند روزی تهران نبودم ... در مناطق نفت خیز جنوبی و جزایر کشورمان می توان اوج تفاوت طبقاتی را  دید. اشتباه نکنید منظورم تفاوت بین غنی و فقیر در مشاغل آزاد و مردم عادی نیست. منظورم تفاوت آشکار و رسمی  و قانونی بین سازمان های دولتی و کارمندان آن هاست. جز تبعیض دولتی چیست که بر و بچه های شرکت نفت از یک رفاه کامل و زندگی اشرافی نسبت به بقیه ی مردم و حتی کارمندان دیگر سازمان های دولتی برخوردار باشند.

خیابان کشی، جدول بندی، درخت کاری و شهر سازی محیط های کاری و مسکونی نفتیان در وسط مناطقی که از آسفالت عادی محروم است و آب مصرفی را به جیره بندی دریافت می کنند چه برسد به آب برای درخت کاری و ... باعث شده که مردم آن سامان محیط نفتی ها را بهشت و سایر مناطق را حهنم می نامند.  برخورداری رایگان از باشگاه ها، غذاخوری ها، مهمانسراها، رفت آمدهای هوایی   غذای مجانی با دسر فصل وحقوق های کذایی در کنار دیگر کارمندان دولت ومردم غیر برخوردار چقدر توجیه دارد؟

البته مزیت نسبی قابل قبول است و میزانی از تفاوت طبیعی را نیز هر عقل سلیمی به هزار و یک دلیل می پذیرد ... اما چه کسی گفته است که شرکت نفت باید از مزیتی مطلق نسبت به دیگران برخوردار باشد؟ مگر این پول ها از استخراج ثروت های عمومی و منابع ملی به دست نیامده است؟

آیا نمی شود حد اقل از همین درآمدهای عمومی نفتی محیط فیزیکی آن مناطق را تا حدودی آباد کرد؟

بگذریم از مافیای نفتی که قرار بود آقای رئیس جمهور دستش را رو و قطع کند و بگذریم از نفتی که قرار است سر سفره ها بیاید ... خوب است رئیس جمهوری محترم با این نوع تبعیضات دولتی برخورد کند.

درد دلی بود ساده .. نه قصد تخریب دارم و نه قصد تضعیف .. نه دولت را و نه کارکنان عزیز شرکت نفت را... همین